Het is een beetje druilerig en donker als ik Middelland in loop. Ik heb geen plan. Misschien moet ik eens de ’s-Gravendijkwal gaan verkennen of kijken of mijn oude Dizzy-makker Gerard Meuldijk toevallig bij café Hensepeter zit. Ik sla rechts de hoek
Een van de belangrijkste kwesties die ik als Middellandman wil onderzoeken is de vraag: Leven wij in Middelland te veel langs elkaar heen? En zo ja, waarom doen we dat? Ik wil dat we juist minder langs elkaar heen leven, en daarom
Middelland is altijd bijzonder. Neem zo maar een zondagochtend in september. Nadat de huisfilosoof, de hond en ik een ‘Middelandman was hier‘-sticker op de omgevallen boom hebben geplakt, treffen we wat verderop langs de singel een groepje vissende Hell’s Angels aan. Ik
De stickers zijn klaar. De tekst: “De Middellandman was hier”. Die kan ik op alle plekken plakken waar ik kom of geweest ben. Vandaag is dat de Nieuwe Binnenweg tussen de ’s Gravendijkwal en de Heemraadssingel. Als ik vroeger buiten de deur
Op de ochtendwandeling met onze hond Pekka kom ik twee buurtbewoners tegen die gisteravond bij de eerste talkshow waren, Ank en Carlos. Ook fietst Gerard Peet voorbij. Hij heeft mooie boeken geschreven, waarin Middelland een prominente rol speelt. We praten even over