Het woord ‘overlast’ werkt nogal op mijn lachspieren. Ik vind het een ouderwets woord. Moet denken aan PvdA-wethouders die jarenlang capituleerden voor zeurende buurtbewoners. Wat een grote stad bijzonder kan maken wordt vaak dankzij de klagende burger de kop in gedrukt. De
Een goede stad of wijk kan niet zonder identiteit. Iets waar je een stad onmiddellijk aan herkent. Bij Rotterdam zijn dat de haven en het bombardement. Of Feyenoord. Maar waar herken je Middelland ‘onmiddelland’ aan? Als ik het op straat vraag, dan
De dame van de beauty-salon belt opnieuw en vraagt of we buiten de deur kunnen afspreken. Mij best. Om vier uur bel ik bij haar aan en komt ze naar buiten. We lopen naar de Urban Espresso Bar, een paar honderd meter
‘Time for beauty’ staat er op het kaartje dat door de brievenbus viel. Nu heb ik soms last van wat ze in het schoonheidsjargon een ‘probleemhuid’ noemen, dus dit aanbod komt als geroepen. Bovendien krijg ik van het prachtige gezicht op het
Met deze woordspeling – opstand op stand – ga ik de komende tijd grappen uithalen. De clou zit verstopt in de tekst van Dag 16, maar verder verklap ik nog niks. ‘Het Straat Oproer’ in de Zwaerdecroonstraat beschouw ik ook als een